سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۶

در عشق نماند دیده را جای امید

تا آخر اگر چنین بود وای امید

دستم چو نمی رسد به سودای امید

در دامن غم کشیده ام پای امید