سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶

در ده پسرا می که چمن را تاب است

آن می که گل نشاط را مهتاب است

بشتاب که آتش جوانی آب است

بر خیز که بیداری دولت خواب است