سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴

کردست مرا زمانه در تاب امشب

حیران شده میطپم چو سیماب امشب

بادیده ندارم سخن خواب امشب

کز آتش من می بچکد آب امشب