اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۷

نی گفت که پای در گلم بود بسی

با آنکه بریدند سرم در هوسی

نی دم که از آن بخود دمم زعشق کسی

معذورم دار، اگر بنالم نفسی