اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۳

لطفی است ز لعل دلستان آخر تو

یا طاق بقای بر زبان آخر تو

گر نیست تمیزی که ببینی ما را

روزی به غلط بگوی کان آخر تو