اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵

بر من چو فراق آن بهشتی گذرد

روزم به فغان، شبم به زشتی گذرد

دور از تو، چنان اشک ز چشمم خیزد

کز تارَکم آسمان به کشتی گذرد