اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴

هر چند ز تو به‌ما رسد فریاد است

در توست که ملک چشم و جان آباد است

بادی که به قهر تو وزد‌، طوفان است

طوفان که عنایت تو باشد، باد است