اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳

چون دایره‌ی لب تو‌، در هم پیوست

بنگر که چه تنگ عرصه‌یی داشت به‌دست

کان نقطه‌ی عنبرین‌، که نه نیست نه هست

در دایره جا نیافت در گوشه نشست