اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲

سالی است که پای در گلی نیست مرا

در سر هوس رخ گلی نیست مرا

از عشق بتان، پار زیان کرد دلم

هر سال بتازگی دلی نیست مرا