به حق آن، که جز از تو، کسی گزیده نیام
که در فراق تو یک لحظه آرمیده نیم
بریده شد رگ جانم ز تیغ فرقت تو
تو آن نگر که هنوز از تو، دل بریده نیام
مباد بر رسن گیسوی تو دست نسیم
اگر چو چنبر ابروت قد خمیده نیام
فلک ز دانه خال تو بینصیبم کن
اگر ز چنبر تو چون مرغ دل رمیده نیام
وداع دیده کنم، گر به دیگری نگرد
کجا غلام توام، من غلام دیده نیام
ز غمزه تو مبادم امان جان اثیر
اگر چو چشم تو بیچشم تو شمیده نیام