قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۶

عناب لبا چو برگ عناب شدی

بدرنگ بیامدی و بشتاب شدی

نادیده منت تمام نایاب شدی

چون رنگ بیامدی و چون آب شدی