قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۵

گر دل بوفای تو هبا داشتمی

این شهر ز جور خلق بگذاشتمی

من با تو اگر تخم بلا کاشتمی

نادیده شمردمی و برداشتمی