قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۸

هرگه که کنی مصاف لشکر شکنی

وز خشم و رضات شهد و شکّر شکنی

هر روز یکی سپاه دیگر شکنی

گر قصد کنی جهان به هم برشکنی