قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۶

تا دست من از دامن تو شد کوتاه

دستی زده ام بدامن ناله و آه

یا در دل تو اثر کند ناله من

یا خرمن عمر من بسوزد ناگاه