قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۴

آن چشم نگر بناز و خواب آلوده

وین چشم نگر بخون ناب آلوده

مهتاب رخت به مشگ ناب آلوده

کردند به مشگ ناب آب آلوده