قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۶

تا بنده آن رخان تابنده شدم

همچون سر زلفین تو تابنده شدم

در پیش تو ای نگار تابنده شدم

چون مهر فروزنده و تابنده شدم