قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۴

ما دل ز وفا و مهر تو برداریم

بر آب نگار بی هده ننگاریم

ما دل بهوای آن کسی نسپاریم

کز صحبت او بچشم مردم خواریم