قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۳

یوسف روئی کز او فغان کرد دلم

چون دست زنان مصریان کرد دلم

ز آغاز ببوسه مهربان کرد دلم

وامروز نشانه غمان کرد دلم