قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۲

ای دوست بیا تا ره دیگر گیریم

وازار و جفاها ز میان برگیریم

مر یکدیگر را خود ببر اندر گیریم

کینه بنهیم و صحبت از سر گیریم