قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۹

چون بیتو بوم جفت غم و درد بوم

چون با تو بوم ز درد و غم فرد بوم

با تو بدو رخ سرخ تر از ورد بوم

بی تو بدو رخ چون سمن زرد بوم