قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۳

کوشم که بپوشم انده و نخروشم

پیدا کند این دو دیده تا کی پوشم

چون گفته بخردان همی بنیوشم

با زخم زمانه هرچه یکسر کوشم؟