قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۸

خاموش بوم تا نکند چندین ناز

او کرد گنه کرده بعذر آید باز

من صبر کنم بحسرت و سوز و گداز

تا آنکه کند کرده بعذر آید باز