قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۷

نیمی ز دلم کبک شد و نیمی باز

نیمی ز تنم بناز ونیمی بگداز

زانکس که مرا طمع شادی بدو ناز

آورد مرا کنون بتیمار و نیاز