قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۲

نیمی ز تنم کمان شد و نیمی تیر

نیمی ز دلم جوان شد و نیمی پیر

بسیار عنا خوردم بر چشمه شیر

از چشمه شیر من برون آمد قیر