قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۲

بادامِ تو گاهِ غمزه لشگر شکند

یاقوت تو گاه بوسه شکّر شکند

بهتر خرد آن ترا که بهتر شکند

گوهر بخرد هرآنکه گوهر شکند