قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۴

هر کان رخ و آن زلف و دهان و لب دید

می معدن سیم و روز جفت شب دید

هر کان خط و خدّ و زلف و آن غبغب دید

خورشید بقوس و ماه در عقرب دید