قطران تبریزی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۸۶

هرگه که من از طلعت تو دور بمانم

چون ماه ز روی خور بی نور بمانم

سور همه گیتی بمی سوری باشد

ترسم که من ای سید بی سور بمانم