قطران تبریزی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۶

مرغ وفا برون ز جهان آشیان گرفت

عنقا صفت ز عالم وحدت کران گرفت

از خون دل کنار زمین موج زد چنانک

ز آسیب موج دامن مغرب نشان گرفت

طوفان درد کشتی دل را ز راه برد

سیلاب غم خرابه جان در میان گرفت