مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۵

یک دم به وصال با رهی ناسایی

جز سوی خلاف کار من نگرایی

دل رفت و دو دیده کور شد در غم

جان نیز همی رود چه می فرمایی؟