مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۸

آن عاقل دوست همچو ابله دشمن

آن کرد به من کان نکند صد دشمن

گر مهر چنین بود غلام کینم

ور دوست چنین کند عفاالله دشمن