مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۲

هر عذر که با یار بداندیش نهم

زان عذر همه خار دل ریش نهم

زین حیف اگرم جان سر رفتن دارد

برخیزم و پا فراز جان پیش نهم