مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۶

یارم سر سرو سایه ور می شکند

بر برگ سمن سنبل تر می شکند

سوز دل و آب چشم گریان مرا

می داند و می بیند و بر می شکند