مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۱

دل گر سوی لهو و ناز کم می یازد

شاید که ز غم به خود نمی پردازد

چندین غم دل که سوی ما می تازد

گر دل همه از سنگ بود بگدازد