مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » ملمعات » شمارهٔ ۴۰

تویی که در همه عالم به حسن بی بدلی

می چو گل ز تو خواهم که لعبت چگلی

به دیدن تو مرادیده روشنست مگر

تو خاک درگه خورشید خسروان قزلی