طبیب اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰

عمریست که تیره روزگارم چکنم

افتاده ز چشم اعتبارم چه کنم

گر وقت گریبان شده دستم چه عجب

رفته است ز کف دامن یارم چه کنم