طبیب اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳

بازم به کمین غمزه پنهانی هست

زخمی به دل از کاوش مژگانی هست

تا چند تو بر گریه ما می خندی

گویا نشنیده ای که هجرانی هست