طبیب اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۵

سینه گرم و مژه خونبار و سحر نزدیک است

باخبر باش که آهم به اثر نزدیک است

به رفیقان وطن کیست که از ما گوید

که به ساحل نرسیدیم و خطر نزدیک است

منم آن باغ که دارد به کمین صد آفت

زین چه حاصل که نهالم به ثمر نزدیک است

بطلب کوش که تا منزل مقصود طبیب

راه دور است ولی پیش نظر نزدیک است