جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۷

یارب تو مرا دولت بینایی ده

واندر ره طاعتم توانایی ده

آن دم که رسد مرا به لب جان عزیز

بر یاد توأم زبان گویایی ده