جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۶

ما بنده ز جانیم و تو فرمان می ده

دردیست مرا از تو و درمان می ده

ای دل اگرت به دست افتد وصلش

جان پیش رخ نگار آسان می ده