جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۱

با خصم بگو چند کنی مکر و فسون

تا چند کشم جفای هر سفله دون

ما معتکف پرده اسرار شدیم

تا خود فلک از پرده چه آرد بیرون