جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۹

جانا به شب وصال پیکار مکن

بر پشت دلم بیش ز غم بار مکن

تو مردمک چشم جهان بین منی

از روی کرم میل به آزار مکن