جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۵

ای دل دم عشق یار زین بیش مزن

بیگانه شدی تو لاف زین بیش مزن

از پای درآمدی تو بیهوده دو دست

از درد فراق بر سر خویش مزن