جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۴

ذوقی دگرست وقت گل می خوردن

همچون درمش ورق به گرد آوردن

وآنگه به سر ماه رخی سرو قدی

از روی طرب نثار بر وی کردن