جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۵۷

پیوسته ز گردش فلک می نرهیم

وز جور زمانه زنک می نرهیم

جور فلک و زمانه هم سهلترست

از مردم بی نان و نمک می نرهیم