جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۴۴

گر من ز غمت جامه دل چاک زنم

آتش ز سر سوز بر افلاک زنم

از آه من دلشده ای ماه بترس

زیرا که من آه از دل غمناک زنم