جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۲

پروانه صفت پیش تو در پروازم

در پای تو از عشق تو سر می‌بازم

چون شمع در اشتیاق رویت صنما

می‌سوزم و می‌گدازم و می‌سازم