جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۲

پروانه صفت پیش تو در پروازم

در پای تو از عشق تو سر می بازم

چون شمع در اشتیاق رویت صنما

می سوزم و می گدازم و می سازم