جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۸

یارب گنهم تو عفو گردان به کرم

یارب تو مینداز به لطف از نظرم

من خود کی‌اَم و نام مرا خود که برد

کز من گنه آید وز لطف تو کرم