جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۱

در صبح صبا چمن بیاراست ز گل

بستان به رخ خوب تو زیباست چو گل

گل دید رخ خوب تو وز رشک رخت

بس ناله و فریاد که برخاست ز گل