جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹۹

ای بر رخ زیبات شده مجنون گل

بی مهر و وفا مباش تو همچون گل

لیلی صفتا ببست گل بار سفر

از باغ خدای را مبر بیرون گل