جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۷

در صبح رخ دوست نیاز آرد دل

در طاق دو ابروش نماز آرد دل

بنوازدم از دولت وصلش شبکی

زین بیش بگوی تا نیازارد دل